Tworzymy unikalne zakładki do książek z papieru, materiału, wstążek i różnych ozdobników – każda będzie niepowtarzalna! Dzieci mogą puścić wodze fantazji, łącząc kolory, faktury i kształty według własnego pomysłu. To nie tylko świetna zabawa, ale też praktyczny efekt – idealny do ulubionej lektury lub jako własnoręcznie wykonany prezent. Warsztaty rozwijają kreatywność i zdolności manualne w przyjemnej, twórczej atmosferze.

Zajęcia odbędą się 16 lipca (środa) o godzinie 11:00.

Maksymalna liczba osób: 15

Miejsce: Kulturalny hub Bydgoskiego Przedmieścia / Dom SchwartzaToruń, ul. Bydgoska 50

Na muzyczne spacery po najpiękniejszych budynkach i plenerach Torunia zabiera nas w wakacje Toruńska Orkiestra Symfoniczna, która po raz 29. organizuje Międzynarodowy Festiwal Nova Muzyka i Architektura. Dzięki różnorodności miejsc, utworów i wykonawców będziemy mogli zwiedzić nie tylko Toruń, ale także spory kawałek świata. Inauguracja 5 lipca 2025 r.

Idea festiwalu od lat pozostaje niezmienna: piękno muzyki, przede wszystkim klasycznej, ale też popularnej, przenikać się ma z urodą toruńskich obiektów. Na tegoroczny festiwal złoży się kilkanaście bardzo różnorodnych spotkań – recitali, koncertów kameralnych i symfonicznych. Większość z nich odbywa się w wakacyjne weekendy.

– Znaczna część wydarzeń festiwalowych będzie bezpłatna, co, mamy nadzieję, pozwoli na dotarcie do szerokiej grupy odbiorców – mówi Sara Watrak, rzeczniczka prasowa Toruńskiej Orkiestry Symfonicznej.

Lipiec w podróży

Pierwsze wydarzenia już za nami. Przypadający 1 lipca Międzynarodowy Dzień Architektury organizatorzy uczcili, zapraszając na spacer po zakątkach Torunia związanych z muzyką i jej twórcami. Uczestnicy odwiedzili m.in. miejsca, w których bywał Chopin i Artomiusz, a także współczesne sale koncertowe. Finałem spaceru był recital organowy Dawida Wesołowskiego w katedrze św. św. Janów.

Oficjalne otwarcie festiwalu nastąpi 5 lipca w amfiteatrze Muzeum Etnograficznego. Już tytuł koncertu „Muzyka nocy. Recital o zmierzchu” sugeruje repertuar, z którym wystąpi znakomity pianista Adam Kośmieja. Zabrzmi m.in. sonata Księżycowa Beethovena, nokturn Chopina, Światło księżyca Debussy’ego, Consolation nr 3 Liszta, a także kompozycje współczesnych twórców muzyki filmowej i elektronicznej. Fantastica Ensemble to przestrzeń, w której barok spotyka się z niepowtarzalną ekspresją i nowatorskim podejściem – piszą o sobie artystki tworzące duet klawesynowo-skrzypcowy. Wystąpią one 12 lipca w kościele św. Szczepana, a w ich wykonaniu usłyszymy utwory kompozytorów baroku, w tym niedawno odkrytą sonatę d-moll Litzkaua. W muzyczną podróż dookoła Europy zabierze nas 18 lipca w CKK Jordanki świetny pianista Wojciech Waleczek. Zagra on 25 utworów, które poprowadzą słuchaczy do 27 krajów Unii Europejskiej. Oprócz kompozycji takich gigantów jak Mozart czy Bach zabrzmią też dzieła kompozytorów mniej znanych, jak David Pentecost czy Spiridon Samaras. Organizatorzy nie zapominają również o najmłodszej publiczności. Dla niej przeznaczony będzie koncert „Czereśnie w mieście” 20 lipca w amfiteatrze Baja Pomorskiego. Zespół Czereśnie założony został przez znanego z zespołu Hańba! Andrzeja Zagajewskiego, laureata Paszportu Polityki. Podczas ostatniego lipcowego koncertu (26.07.) w Ratuszu Staromiejskim królować będą smyczki. Wielokrotnie nagradzany Neuma Quartet wykona utwory napisane na ten skład przez mistrzów: Beethovena, Schumanna i Bartoka.

Skrzypce i głosy

Sierpień rozpoczniemy dźwiękiem fortepianu. Z Singapuru pochodzi laureatka nagrody TOS na Międzynarodowym Pianistycznym Konkursie Chopinowskim w Turznie Lily Phee. Na program jej koncertu, który odbędzie się 1 sierpnia w Jordankach, złożą się wyłącznie utwory Chopina. 70-lecie stosunków dyplomatycznych pomiędzy Polską a Indonezją świętować będziemy 2 sierpnia w Dworze Artusa muzyką ludową Jawy w wykonaniu Warsaw Gamelan Grouporaz towarzyszących jej tancerek. Ucztą dla wielu zmysłów będzie 9 sierpnia w Jordankach projekt „Liquid” Mauris Ensemble. Instrumenty dęte zabrzmią w Jordankach 10 sierpnia. W koncercie „Różne oblicza Europy Środkowo-Wschodniej” wystąpi zespół Quintessence, w którego skład wchodzą muzycy na co dzień grający w czołowych warszawskich orkiestrach. To okazja do posłuchania utworów kompozytorów z Polski, Węgier i Rumunii. „Natura x kosmos” – to tytuł koncertu, który odbędzie się 16 sierpnia w Jordankach. Do Torunia powróci Sunjae Ok, laureat I nagrody w 6. Międzynarodowym Konkursie Skrzypcowym im. Karola Lipińskiego. Artysta, wraz z Toruńską Orkiestrą Symfoniczną pod dyrekcją Adama Banaszaka, wykona utwory polskich kompozytorów. Znakomitego skrzypka z Korei Południowej oraz innych laureatów toruńskiego konkursu będzie można usłyszeć ponownie następnego dnia podczas aż trzech koncertów „Paganini / Lipiński/ Wieniawski”. W pierwszym z nich zagra laureatka II nagrody Wonbeen Chung (także z Korei Płd.), w drugim zaś finalistka konkursu Carla Marrero Martinez, mieszkająca obecnie w Niemczech. „Tyle słońca w całym mieście”, „Być kobietą”, „Niech żyje bal” – te i inne przeboje usłyszymy 22 sierpnia w Dworze Artusa podczas koncertu „Damy polskiej piosenki”. Hity estrady wykona Joanna Kaczmarkiewicz, a nowe aranżacje utworów przygotował Jan Gembala. Nie może podczas festiwalu zabraknąć także koncertu z repertuarem operowo-operetkowym. 23 sierpnia w Jordankach utwory Straussa, Offenbacha, Lehara, Kalmana i Bizeta wykonają sopranistka Marija Jelic z Serbii i mezzosopranistka Marta Matalon z Izraela. Śpiewaczkom towarzyszyć będą toruńscy symfonicy. Festiwal zwieńczy 31 sierpnia w Jordankach koncert „Kochamy polskie przeboje”, z udziałem świetnych wokalistów: uczestnika „The Voice of Poland” Macieja Rumińskiego oraz Kamila Franczaka, Weroniki Skalskiej i Małgorzaty Janek. Wraz z Toruńską Orkiestrą Symfoniczną wykonają oni m.in. „Dumkę na dwa serca”, „Mój przyjacielu”, „Niech mówią, że” i „Parostatek”.

Imprezą towarzyszącą festiwalowi będą warsztaty zmysłowe „Zapach muzyki”, które odbędą się 8 lipca. Bilety na płatne koncerty można nabyć online za pośrednictwem stron tos.art.pl i biletytos.pl oraz w kasie CKK Jordanki i godzinę przed koncertem w miejscu, gdzie się odbywa.

Festiwal dofinansowano ze środków Gminy miasta Toruń.

Dowiedz się więcej o festiwalu

Źródło: torun.pl

„Nina” „Skrzyżowanie”

Pierwszy film  to subtelna opowieść o pragnieniu i wolności,to bardzo intymna opowieść o kobiecie,która w wieku 40 lat znalazła się gdzieś na rozdrożu i nie wie,w którą stronę iść! Kłębią się w niej najróżniejsze emocje,ale pokazuje je bardzo oszczędnymi środkami,skrzywieniem ust,szeroko otwartymi oczami,intensywnością spojrzenia,które czasami bardzo boli nawet widza.Ale to właśnie ten sposób opowiadania nadaje filmowi siłę – nie jesteśmy prowadzeni za rękę, tylko zapraszani do obserwacji.

Na szczególne uznanie zasługuje Julia Kijowska jako Nina – zagrała postać zamkniętą w sobie, pełną napięcia, ale zarazem pełną cichego głodu życia. Jej gra jest minimalistyczna, ale sugestywna. Eliza Rycembel w roli Magdy wnosi do filmu młodzieńczą energię i spontaniczność – kontrastując z duszną, uporządkowaną rzeczywistością Niny. Chemia między bohaterkami jest autentyczna, niewymuszona.

„Nina” porusza temat seksualności w dojrzałym wieku, odkrywania siebie za cenę zniszczenia tego,co do tej pory wypełniało źycie.
Ktoś powiedział,że „Nina” to jest kino nie dla wszystkich, ale dla tych, którzy cenią emocjonalną prawdę i ciche rewolucje.
Pozostaje do teraz pod wrażeniem filmu!

„Skrzyżowanie”,film z Janem Englertem,w reżyserii Dominiki Montean‑Pańków to opowiadanie ciszą o dramacie byłego ordynatora, który po wypadku drogowym zmaga się z wyrzutami sumienia .Jego powściągliwa, a zarazem przenikliwa kreacja – pełna ciszy i minimalnych gestów – jest absolutnie przejmująca .
Anna Romantowska jako żona Helena i Michał Czernecki jako syn Marek znakomicie dopełniają portretu rozbitej rodziny,w której nagle pojawiają się utajnione pretensje,zamiecione pod dywan tajemnice, pretensje,oczekiwania przykryte tzw. dobrym wychowaniem i kulturą osobistą,
Jan Englert zachwyca swoim aktorstwem, oszczędnym ,minimalistycznym,niesłychanie sugestywnym,wzruszającym i wwiercającym się w duszę.

Jutro znów nowe emocje!

„Prawdziwy ból”
Wróciłam z filmu ,kolejny obejrzany w ramach BELLATOFIFEST . Tyle już o nim napisano,więc chcę się skupić tylko na niezwykle poruszających mnie,metaforach:stóp i kamieni. Stopy,symbol ruchu,bólu,pamięci,pojawiają się w filmie kilka razy,mimochodem,a we mnie wzbudziły jako obraz wiele emocji.
To właśnie stopy prowadzą bohaterów przez Polskę – przez przestrzeń pamięci, traumy i rodzinnych wspomnień. Symbolizują zarówno fizyczną podróż, jak i emocjonalne przechodzenie przez ból.W jednej ze scen Benji (Kieran Culkin) idzie boso po trawie. Ten gest można odczytać jako próbę bezpośredniego kontaktu z ziemią – z miejscem, gdzie rozgrywała się historia jego przodków. To intymne i cielesne zetknięcie z pamięcią zbiorową, rodzajem osobistego rytuału. Stopy dotykające ziemi stają się narzędziem nie tylko przemieszczania się, ale i wcielania historii,są silnie unerwione,chłoną każdą krzywiznę,zimno i gorąco,rani je najmniejszy kamyk,a czas je deformuje,bolą.Stopy niosą,stopy zatrzymują,stają się metaforą cierpienia,ból fizyczny odbija ból emocjonalny,skrywany,niedookreślony,ale stale obecny.
Ważne są również zdjęcia: kamera kilkukrotnie koncentruje się na stopach bohaterów, zwłaszcza w scenach przechodzenia przez Majdanek czy inne miejsca związane z Holokaustem. To świadomy zabieg – każdy krok na tej ziemi ma wagę, każdy odcisk stopy to jak dotyk przeszłości. Nie da się po niej przejść bezrefleksyjnie. Bohaterowie jadą,by poczuć w sobie swoje korzenie. Nie szukają wiedzy o miejscach,które odwiedzają. Szukają prawdy obecnej w ludziach, domach, znakach, rytuałach, wśród których żyła ich babka. Czy znajdują? Wychodzimy z filmu z przekonaniem,że trudno jest iść dalej, gdy przeszłość ciąży pod każdym krokiem. Stopy to subtelny, ale głęboko poruszający motyw, który – gdy się go dostrzeże – pozostaje w pamięci na długo.

Podobnie jest z drugim motywem- znanym i czytelnym. Motywem zostawiania na grobach kamieni. Co właściwie oznacza gest zostawiania kamieni przez bohaterów na mogiłach? Czy to tylko znak pamięci, czy może coś więcej – ciche wyznanie przynależności, próba dotknięcia historii, która nie daje się opowiedzieć słowami? Kamienie w judaizmie, a zwłaszcza w kontekście odwiedzania grobów, mają szczególne znaczenie. Są symbolem pamięci trwalszej niż kwiaty – nie przemijają, nie więdną, ale zostają. Gdy bohaterowie filmu zostawiają kamienie, nie tylko oddają cześć zmarłym – oni zostawiają cząstkę siebie, ślad obecności, fizyczny znak emocjonalnego dotknięcia historii. Kamień – tak jak stopy – łączy się z ziemią, ale inaczej: nie chłonie, lecz pozostaje. Jest ciężarem, ale i znakiem – może skruchy, może uznania, może tylko cichego „byliśmy tu”.W zestawieniu tych dwóch motywów – stóp i kamieni – rodzi się napięcie: między ruchem a trwaniem, między miękkością ciała a twardością ziemi, między życiem a pamięcią. Film nie podaje gotowych odpowiedzi, nie prowadzi do katharsis. Pokazuje, że ból nie zawsze ma swoją kulminację i rozwiązanie. Czasem jest jak kamień w bucie – mały, uporczywy, przypominający o sobie z każdym krokiem. A stopy niosą go dalej – w przyszłość, która nigdy nie jest wolna od przeszłości. „ Prawdziwy ból” to film,który trzeba zobaczyć, a oglądany z perspektywy osobistych doświadczeń – zyskuje dodatkowego znaczenia. Po części humorystyczny, żartobliwy, na pewno pokazujący problem pamięci i tożsamości w sposób odpatetyzowany, odbrązowiony.

Wiesława Chmielewska

Dziennikarka MYwToruniu.pl

Urodziłam się na Mazowieckiej Równinie, a w moim oknie, jak pisał poeta,  „pole i topole”. Skończyłam jakieś szkoły (nawet wyższe), wiedziona sercem znalazłam się na pięknej ziemi mazurskiej, by ostatecznie, zupełnie niedawno, zamieszkać w Toruniu. Mam zasadę, która brzmi (słowa poety): „Nie bądź pewny, że masz czas, bo pewność niepewna”. Wiele „robiłam” w życiu dla innych, mniej dla siebie i chciałabym, by tak pozostało. Fascynuje mnie „gotyk na dotyk”, lubię ludzi, kocham najbliższych.

W dzisiejszym świecie starsze i młodsze pokolenia rzadko mają okazję naprawdę się poznać. A przecież seniorzy mają ogromną wiedzę i doświadczenie, które warto przekazywać dalej!

W dniach 14–25 lipca dołącz do niezwykłego projektu. Nasze letnie działanie to szansa na wspólne spędzenie czasu z młodymi wolontariuszami z całego świata. Wspólnie będziesz gotować, pielęgnować ogród społeczny, działać razem i – co najważniejsze – dzielić się tym, co najcenniejsze: swoją wiedzą, doświadczeniem i polską kulturą.
To doskonała okazja, by nawiązać nowe relacje, przełamać pokoleniowe bariery i… poćwiczyć znajomość języków obcych w praktyce! (zapewnimy pomoc w tłumaczeniu na j. angielski)

Twój czas, Twoje historie i Twoje pasje mogą naprawdę zainspirować innych.
Nie czekaj – spędź lato, które zostawi ślad w sercu innych!
To nie tylko okazja do międzypokoleniowej wymiany, ale też możliwość lepszego zrozumienia siebie nawzajem!
O uczestnictwie w projekcie decyduje kolejność zgłoszeń! Nie czekaj!

Na Wasze zgłoszenia czekamy do 29 czerwca!
Zgłoś się mailowo na adres: koi@umk.pl

Więcej informacji znajdziesz na naszej stronie: https://koi.umk.pl/pages/Projekty/
W razie dodatkowych pytań, prosimy o kontakt mailowy lub telefoniczny: 56 611 27 88

Plan wydarzeń:

Dzień 1: Zapoznanie się Wolontariuszy/Wolontariuszek z Seniorami/Seniorkami (gry towarzyskie)
Dzień 2: Spacer po Jadalnym Ogrodzie oraz przygotowanie grządek do siewu.
Dzień 3: Tradycyjne metody siewu, zebranie dostępnych plonów i wspólne gotowanie.
Dzień 4: Praca nad infrastrukturą ogrodu; naprawa grządek, drewnianych doniczek etc. Wieczór filmowy.
Dzień 5: Wizyta na lokalnym targowisku/ryneczku. Wspólne gotowanie z wykorzystaniem zakupionych produktów.
Dzień 6: Przygotowanie wydarzenia otwartego w Jadalnym Ogrodzie; dekoracje i aktywności.
Dzień 7: Dzień ładowania baterii (odpoczynku).
Dzień 8: Warsztaty międzypokoleniowe, opowiadanie historii.
Dzień 9: Zbieranie plonów i przygotowanie ogrodu do siewu.
Dzień 10: Wymiana kompetencji cyfrowych, warsztaty artystyczne.
Dzień 11: Budowa miejsca pamięci w ogrodzie.
Dzień 12: Przygotowania do imprezy kończącej udział w projekcie.
Dzień 13: Impreza pożegnalna.