Ulica Szpitalna w Toruniu jest krótką uliczką na Rynku Nowomiejskim, łączącą ulicę Św. Jakuba z placem Św Katarzyny. Nazwa ulicy pochodzi od nieistniejącego obecnie szpitala , który znajdował się w budynku nr 4

Dziś w tym pięknie odrestaurowanym  miejscu ma swoją siedzibę Wojewódzki Osrodek Animacji Kultury – w skrócie WOAK. Samorządowa instytucja, która”  inicjuje i realizuje przedsięwzięcia kulturotwórcze, promuje kulturę, wspiera amatorską twórczość artystyczną, prowadzi edukację kulturalną, popularyzuje dziedzictwo kulturowe regionu.”( informacja na stronie internetowej)

Od 1 września 2022 roku WOAK w osobach Łukasza Wudarskiego i Katarzyny Pągowskiej, ma nową dyrekcję, która postawiła przed sobą wiele ambitnych zadań. Jednym z nich jest „wspieranie ruchu amatorskiego w województwie kujawsko-pomorskim, czyli wszystkich tych osób, które nie zajmują się zawodowo kulturą, nie zarabiają na niej, robią to z pasji, ale chcą się rozwijać i realizować w danej dziedzinie sztuki” informuje na stronie internetowej w/w instytucji Pani Katarzyna Pągowska, pełniąca w niej  funkcję  Zastępczyni Dyrektora d/s Merytorycznych.

A to znaczy, że w WOAK-u powstaną więc pracownie odpowiadające różnym dziedzinom sztuki, dzięki którym twórcy będą mogli się rozwijać, spotykać i inspirować.

Przyznam, że bardzo ucieszyła mnie ta wiadomość, bo od wielu lat jestem pasjonatką rękodzieła artystycznego i dalsze realizowanie się w tej dziedzinie sztuki jest moim celem!

Nic więc dziwnego, że kiedy w drugiej polowie września znalazłam na stronie internetowej WOAK-u  zaproszenie do udziału w Weekendzie Seniora z Kulturą, postanowiłam zgłosić swój udział tym wydarzeniu, co miało miejsce w dniach 30. 09 – 2.10.2022 roku

Dużo się działo w ten weekend…spotkania, spacery, pchli targ, kiermasz rękodzieła artystycznego, aukcja dziel sztuki seniorowi etc…

Ale… po kolei…

W piątek, 30 września Weekend Seniora z Kulturą zaczął się   Opowieścią z jednego zdjęcia. Uczestnicy wydarzeniapokazywali przyniesione przez nich  zdjęcie, mające dla nich  dla nich wyjątkowe znaczenie i opowiadali innym  historię z nim związaną. Każda Opowieść została nagrana w celu jej opracowania, zaprezentowania światu i   ocalenia od zapomnienia.

Kolejnym wydarzeniem było spotkanie z Muzyką ciała i dźwięku naturalnego z elementami  Metody Feldenkraisa. Uczestniczący w nim Seniorzy poznali proste ćwiczenia ruchowe, oparte  na w/w metodzie, które stosowane przez nich w domu, pomogą im zadbać o zdrowie układu kostno-stawowego.

Wydarzenia sobotnie rozpoczęło tworzenie wspólnego słuchowiska dla Seniorów i Seniorek .Do ciekawej historii dodawano warstwę dźwiękową i twórczo interpretowano wybrany tekst. Bawiono się słowem i wyobraźnią.

Po południu rozpoczął się Kiermasz Rękodzieła Artystycznego utworzonego przez Seniorki na którym pokazałam moje makramy. Równie dużym zainteresowaniem  cieszyły się unikatowe serwety frywolitkowe i niepowtarzalna, ręcznie wykonana biżuteria.

Równolegle z kiermaszem rękodzieła odbywał się Pchli Targ  na którym można było kupić gadżety związane z działalnością WOAK w postaci  mebli, sprzętów, kostiumów etc oraz za 5 złotych pięć  rożnych rzeczy z przepastnych magazynów WOAK-u  takich jak stroje, maskotki, szczudła,  naczynia, trudno dostępne, niskonakładowe publikacje książkowe i płytowe w cenie złotówki za każdy z nich.

Sobotnie wydarzenia weekendowe  zakończyła Aukcja dzieł sztuki  wykonanych przez Seniorów. Licytacja ich  obrazów   prowadzona ze swadą przez dyrektorski duet WOAK-u, przyciągnęła wielu miłośników sztuki nieprofesjonalnej.

W niedzielę Seniorzy i Seniorki wybrali się z przewodnikami na Spacer  Interaktywny by wywietrzyć głowę, poćwiczyć uważność, pooddychać świeżym powietrzem, cieszyć się naturą, naładować baterie, poznać towarzyszy przyszłych spacerów.

Był to „spacer wyjątkowy,  gdyż osoby w nim uczestniczące uczyły się uważności na otaczający świat na siebie nawzajem ale też na własne „ ja” co potwierdziły w komentarzach pod tym wydarzeniem

Pięknie było, moi mili! I dobrze się stało, że miałam możliwość wzięcia udziału w tak sympatycznym wydarzeniu jakim był Pchli Targ i Kiermasz Rękodzieła Artystycznego.  Wciąż  jestem  pod wrażeniem niezwykle trafionej ekspozycji na czarnym tle tak moich kolorowych makram jak i białych serwet frywolitkowych. Wizualnie –rewelacja!

Przyznaję również, że nie spodziewałam się tak  dużej liczby odwiedzających  WOAK w czasie tego  trzydniowego wydarzenia.  Według  organizatorów z ich propozycji skorzystało  blisko 200 osób!  Jest więc powód do dumy.

Osobiście cieszę się z faktu  stałej obecności Seniorów w WOAK-u,  bo to jest  dobra prognoza na przyszłość. A powstanie pracowni odpowiadających  różnym dziedzinom sztuki, dzięki którym także Seniorzy- Twórcy będą mogli się rozwijać, spotykać i wzajemnie inspirować, jest dla  mnie, pasjonatki rękodzieła artystycznego perspektywą na wagę złota!

Zdjęcie: WOAK

Halina Gumowska

Dziennikarka MYwToruniu.pl

O sobie:

Jestem humanistką. Moją życiową dewizą jest sentencja: „Nic, co ludzkie, nie jest mi obce”. Uważam, że informacja jest w cenie. Jako reporter portalu dla seniorów MYwToruniu.pl chciałabym pisać o kulturze oraz informować o wszystkim, co ważne dla naszej grupy wiekowej 60+. Pragnę, aby portal był źródłem istotnych informacji, które ułatwią nam życie i pozwolą w pełni korzystać z tego wszystkiego, co seniorom oferuje Toruń.

Emerytowana nauczycielka – pedagog, trenerka umiejętności społecznych i  rozwoju osobistego.  Autorka książek psychomotywacyjnych „Odnaleźć siebie”, „Zostań Kopernikiem” i realizatorka psychoedukacyjnych  programów  autorskich,  adresowanych do młodzieży szkolnej i  osób dorosłych z  rożnych grup zawodowych i  środowiskowych, dotyczących rozwoju ich kreatywności i uruchamiania wewnętrznego potencjału. Specjalistka w zakresie  prowadzenia szkoleń  dotyczących kreatywności, komunikacji interpersonalnej, psychomotywacji,  usprawniania pamięci i redukcji stresu

Data: 1.10.2022. godz. 18.00

M.Skoryk- Melodia

R.Strauss – Don Juan op.20

H.Berlioz- Symfonia fantastyczna c- moll op.14

Dyrygent – Dainius Pavilionis

Koncert pierwszy w Nowym Sezonie!

Dzisiaj przeżyłam muzyczną ucztę!

Oto zabrzmiał poemat symfoniczny – Don Juan, poemat na wielką orkiestrę! Piękny uwodziciel, elegancki i elokwentny Don Juan szuka idealnej kobiety, szuka, uwodzi, romansuje. Gdzieś musi być ta idealna!

Dźwięki intensywne, ostre, wchodzą ze sobą w konflikt, drżą, krzyczą, by oddać to niespokojne, gorączkowe, pełen determinacji szukanie, to błądzenie w gąszczu zaskakujących przygód. Dziwne, niespokojne, często brutalne tony buduja nastrój pełen gwałtownych emocji.

Dramaturgii. Czy Don Juanowi się uda znaleźć ideał?

Odpowiedź przychodzi szybko w postaci melancholii, kryzysu emocjonalnego bohatera, zmęczonego bezowocnością poszukiwań.Ogarnia go ból istnienia, pragnienie własnej śmierci, a to smutne wołanie popłynęło z instrumentów ku zasłuchanej widowni.

Temat prowadziła od początku sekcja dęta, ustępując w pewnym momencie kojącemu obójowi, by za chwilę dać się pokonać rogom.

By opowiedzieć o losie Don Juana kompozytor wprowadził przebogate instrumentarium, a więc grają, powolę sobie wyliczyć, rożek angielski, flet, obój, fagot, kontrabas, trąbka, róg, puzon, tuba, rogi, perkusja, kotły, trójkąt, żel, glockenspiel, smyczki, harfa, skrzypce, altówki, celi, kontrabas. Instrumentów dużo, podwojone, potrojone, zwielokrotnione!

Przerwa

Symfonia fantastique

Oto otwiera się przed słuchaczami historia opowiedziana dźwiękiem.Przetworzona historia szukania i znalezienia kobiety, historia namiętności, jaka ogarnęła Berlioza do Harietty Smithson.

Muzyką opisuje jej walory, delikatność i finezję w jej twarzy, subtelność w ruchach, piękno w duszy. Niestety, bohater ogarnięty jest przypadłością nazywaną „chorobą wieku” i za wartość uznaje samo doświadczanie miłości. Marta Piwińska w artykule „Miłość romantyczna” pisze: „Romantyzm programowo oddziela miłość od tradycyjnie związanych z nią pojęć: szczęścia, powodzenia życiowego, realizacją planów ułożenia sobie życia i satysfakcji erotycznej”Jest szalona, nieszczęśliwa, platoniczna, zmysłowa, niewinna i jedyna, święta, prowadzi do ekstazy, trochę spirytualistyczna i dużo irracjonalna.Bohater szuka miłości do kobiety, by móc doznać jej we wszystkich jej przejawach.Ale kobieta ta to jego femme fatal, kobieta wampir, kobieta demon, kobieta piękna i zwodnicza jak Carmen.To Jego Jej wyobrażenie!

Symfonia fantastique zrywała ze wszystkimi istniejącymi regułami. Ktoś powiedział: „Wiktor Hugo jest romantykiem, natomiast Berlioz to sam romantyzm, „I rzeczywiście.

Płynie walc, szeroko rozlewa się muzyka, wirują pary, delikatnie muskają parkiet suknie dam.

Pięknie, przyjemnie, bal nad bale przeradza się w senne marzenie o kobiecie, wypełnia serce i umysł.Muzyka wiruje wokół sceny, niesie się poza Jordanki.Trwa magia, miraż, złudzenie.Marzenie, namiętność splatają się ze sobą, ale nagle muzyka narasta, olbrzymieje, rwie się, zachmurza.Tylko na chwilę.

Znów do uszu słuchacza dolatują echa pieśni pasterzy i dźwięki natury. Nagle znów dysonans.Zrzyt. Lęk, instrumenty rozpoczynają dialog, nastrój ciemnieje, słychać echa marszu na stracenie, zbliża się śmierć, egzekucja. Tej opowieści towarzyszy dramatyczny, krótki, głośny dźwięk.Robi się strasznie, smutno i ciemno.Jesteśmy na pogrzebie, idziemy w kondukcie, grają klarnety, słychać echa Dies irae, by za chwil parę znaleźć się na sabacie czarownic. Świat dźwięków wariuje i rozpada się!

Może tutaj zakończę swoją relację.

Brawo!

Brawa na stojąco!

Wiesława Chmielewska

Dziennikarka MYwToruniu.pl

Urodziłam się na Mazowieckiej Równinie, a w moim oknie, jak pisał poeta,  „pole i topole”. Skończyłam jakieś szkoły (nawet wyższe), wiedziona sercem znalazłam się na pięknej ziemi mazurskiej, by ostatecznie, zupełnie niedawno, zamieszkać w Toruniu. Mam zasadę, która brzmi (słowa poety): „Nie bądź pewny, że masz czas, bo pewność niepewna”. Wiele „robiłam” w życiu dla innych, mniej dla siebie i chciałabym, by tak pozostało. Fascynuje mnie „gotyk na dotyk”, lubię ludzi, kocham najbliższych.