Naszym piórem: Seniorzy w Toruńskim Stowarzyszeniu Aktywności Społecznej
Toruńskie Stowarzyszenie Aktywności Społecznej powstało w 2007 roku. W swojej siedzibie na Bydgoskiej 58 przez te lata aktywności zrealizowało kilkanaście projektów dofinansowanych przez Urząd Marszałkowski Województwa Kujawsko – Pomorskiego oraz Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej w ramach Programu Funduszu Inicjatyw Obywatelskich i Rządowego Programu na Rzecz Aktywności Społecznej.
Aktualnie TSAS zakończył realizację – w partnerstwie z Powiatowym Centrum Pomocy Rodzinie w Toruniu projektu „Senioralna Pracownia Partycypacji Społecznej – dwa działania na rzecz aktywności społecznej osób starszych”.
1. Cotygodniowe spotkania grupowe, wyjazd integracyjny, zajęcia informatyczne oraz warsztaty praktyczne : stolarskie, kulinarne, krawieckie.
2. Kalendarz Aktywności Senioralnej – „Poza Schematem Wieku” – cykl zajęć integracji i partycypacji kulturowej w formie warsztatów i uczestnictwa w sferze kultury i sztuki : wyjścia do instytucji kultury, warsztaty plastyczne i rękodzieło artystyczne oraz warsztaty fotograficzne.
W 2021 roku w ramach projektu z Programu „Aktywni +” dofinansowanego przez Ministerstwo Rodziny i Polityki Społecznej – Mobilna Pracownia Komputerowa 60+ odbył się cykl spotkań informatycznych, na których każdy z seniorów mógł rozwinąć i utrwalić swoje cyfrowe kompetencje (np. korzystanie z aplikacji Zoom, profilu zaufanego oraz map i filmów).
Największą wartością dodaną dla Klubu seniorów 60+ w TSAS są relacje i więzi międzyludzkie, które wytworzyły się przez te kilkanaście lat wspólnych działań i spotkań. Na podkreślenie zasługuje również to, że w okresach przerwy między realizowanymi projektami członkowie spotykają się i kontynuują program integracji z własnej wewnętrznej potrzeby.
Dlatego zadałam członkom TSAS trzy pytania dotyczące ich uczestnictwa w projektach i zajęciach Klubu 60+ :
1. Jakie było moje pierwsze spotkanie z Klubem 60+ na Bydgoskiej i co spowodowało, że związałam się z nim na tyle lat?
2. Które z działań klubu najbardziej wpłynęło na moją aktywność i najwięcej z nich skorzystałam?
3. Czy chciałabym podzielić się jakimś ciekawym wspomnieniem lub zdarzeniem z okresu moich kontaktów lub wyjazdów integracyjnych z TSAS?
A oto przykłady odpowiedzi na moje pytania, które potwierdzają, że każdy uczestnik wynosi z zajęć i spotkań coś innego.
Marylka : Na pierwsze spotkanie namówiła mnie koleżanka. Same kobiety, tylko dwóch panów ( w tym mój mąż Zyguś). Ale bardzo sympatyczne przyjęcie z otwartymi ramionami , uśmiechnięte twarze, miła atmosfera. Brakowało nam towarzystwa i ten brak w pełni wypełnił Klub 60+, okazał się miejscem, gdzie poczułam się bezpiecznie i trwam do dzisiaj. Dzięki zajęciom w oparciu o psychologię i socjologię , wystąpieniom przed kamerą nabrałam pewności siebie.
Zapamiętałam pierwszy wyjazd integracyjny i bal przebierańców z pięknymi strojami i zabawą do rana oraz zachowałam wspomnienia z gimnastyki porannej w Rybakówce ( na boso , bo pobudza receptory). Dla mnie cenne były również wyjścia do Centrum Sztuki Współczesnej, Teatru im. Wilama Horzycy lub Teatru Muzycznego i zajęcia teatralne z Jolą Teską, na których przygotowaliśmy wiersz Jana Brzechwy pt. „Jeż” , z którym wystąpiliśmy na scenie Muzeum Etnograficznego na IV Senioriadzie w 2018 roku.
Na jednym z wyjazdów w czasie rejsu statkiem nasza „szefowa” Hania dostała czapkę i ster do ręki pełniąc rolę kapitana oczywiście pod czujnym okiem prawdziwego.
Prawie na wszystkich spotkaniach integracyjnych graliśmy w bule, gdzie rywalizacja przebiegała w formie zabawy „Na wesoło”.
Zosia : Inicjatywa dołączenia do TSAS wyszła ze strony rodziny. Inauguracyjny kontakt wywołał zdecydowanie pozytywne doznania : sympatyczna, ciepła atmosfera.
Już po pierwszym spotkaniu zdecydowałam, że będę chciała kontynuować z koleżankami i kolegą udział w dalszych zajęciach. Bardzo zaabsorbowało mnie rękodzieło.
Interesujące okazały się spotkania z lekarzami i psychoterapeutą. Odkryłam w sobie i uzupełniłam braki na różne tematy. Te zajęcia były dla mnie znaczące, zaczęły być ważnym elementem mojego życia.
Również szkolenia trenerskie, w których mogłam uczestniczyć pozwoliły na wymianę doświadczeń z seniorami z Inowrocławia oraz Koła Gospodyń Wiejskich.
Hania: Po przejściu na emeryturę poczułam się samotna, potrzebowałam kontaktów z ludźmi. Gdy koleżanka zaproponowała mi udział w zajęciach w TSAS i gdy przyjechałam bardzo spodobała mi się rodzinna atmosfera ,więc postanowiłam zostać. Bardzo „wciągnęły mnie” się zajęcia kulinarne i stolarskie.
Półeczki służą miejscem w domu, a piękne anioły lub ozdobne deseczki okazały się doskonałymi prezentami dla rodziny lub przyjaciół.
Cenię sobie również wszystkie spotkania i wyjazdy integracyjne, z których wspomnienia pozostają na długi czas w naszej pamięci.
Róża: Dla mnie efekty rękodzieła to forma relaksu ale również cenne przedmioty, które przeznaczam na prezenty a również wysyłam za granicę np. szale filcowane na jedwabiu, decoupage, makramy lub jaja wielkanocne albo anioły. Niektóre z wykonanych prac wykorzystujemy w życiu codziennym np. plecaczki, torby na zakupy lub fartuchy kuchenne.
Ostatnio dołączyły do nas Marianna i Jagoda. Wcześniej uczestniczyły w zajęciach w innej grupie seniorów, która niestety rozpadła się po zakończeniu realizacji projektu. Dlatego członkowie TSAS podkreślają, że kontynuacja spotkań w okresie między projektami ma istotne znaczenie dla integracji osób 60+. Marianna jako najstarsza w rodzinie robiła skarpety i rękawiczki dla licznego rodzeństwa. Umiejętności z dzieciństwa zdecydowanie szybko ujawniły się w nabieraniu nowych – robi teraz piękne makramy.
Jagoda podkreśla, że ujęła ją solidarna pomoc koleżanek i aktywne wsparcie w obliczu problemu niepełnosprawności ręki utrudniającej wykonanie precyzyjnych prac.
Wszyscy członkowie zdecydowanie zwracają uwagę na fakt, że prezes stowarzyszenia TSAS przygotowując kolejne projekty zasięga opinii uczestników szkoleń na temat przydatności i atrakcyjności zrealizowanych zajęć. W ten sposób kolejne edycje zajęć komputerowych zostały zgodnie z sugestiami seniorów wypełnione nowymi umiejętnościami: obsługa konta bankowego , Profil Zaufany, Internetowe Konto Pacjenta, korzystanie z You Tuba oraz zajęcia online na Zoomie lub ostatnio bardzo ważne ostrzeżenia przed oszustami i manipulacjami w internecie.
Bardzo cenna w wieku senioralnym uczestników okazała się w ostatnim projekcie edukacja medyczna – wprowadzenie do zjawisk związanych z upływem życia.
Dużym zainteresowaniem w okresie pandemii cieszyły się indywidualne spotkania z informatykiem, lekarzem – geriatrą oraz psychoterapeutą.
Mamy nadzieję, że będziemy mieli okazję zaprezentować nasze prace na kiermaszu rękodzieła na kolejnej Senioriadzie.
Interesującą tematykę i ciekawy przebieg zajęć ilustrują zdjęcia uczestniczących w nich seniorów – członków TSAS.
Katarzyna Brożek – członek TSAS
członek Rady Seniorów Miasta Torunia
„Pociąg Kijów-Wojna” to pełnometrażowy film dokumentalny z 2019 roku w reżyserii Kornija Gricyuka. Opowieść o pociągu Kijów-Kostiantynivka, w której poznajemy niezwykłe losy pasażerów, ich cierpienia, wspomnienia, tajemnice, nadzieje… To historia dzisiejszej Ukrainy. Kostiantynivka znajduje się tylko 12,5 godziny drogi od spokojnego wówczas Kijowa. To małe, przemysłowe miasto we wschodniej części kraju, tuż za którym zaczyna się front. W pociągu podróżują razem ludzie o różnych charakterach, statusie społecznym, poglądach politycznych i przekonaniach. Rozmawiają, dyskutują, nawet się kłócą, ale komunikują się ze sobą i poruszają się w tym samym kierunku. I, co ważne, wszyscy pragną jednego – pokoju. Ten film to głos zwykłych ludzi, poszukiwanie dialogu i droga do wspólnej przyszłości, w której każdy zostanie usłyszany.
Kornij Gricyuk jest ukraińskim reżyserem filmowym i scenarzystą. W branży filmowej pracuje od 2011 roku. Zrealizował kilka filmów krótkometrażowych; wiele z nich zostało docenionych na międzynarodowych festiwalach filmowych. Kornij pracował również przy reklamach i filmach społecznych dla firm i organizacji pozarządowych. W latach 2016-2018 pracował nad swoim niezależnym debiutem fabularnym “2020#desertedcountry”. To mockument o świecie, w którym wszyscy Ukraińcy opuścili swój kraj. Film był prezentowany na MFF Molodist w Kijowie w maju 2018, a następnie pokazywany w Niemczech, USA, Czechach i Szwecji. W 2019 roku Kornij nakręcił dokument “Pociąg Kijów-Wojna”. Film opowiada o pasażerach nocnego pociągu, który łączy Kijów ze strefą wojny w Donbasie. Film miał premierę wiosną 2020 roku. W 2021 roku Kornij pracował nad swoim nowym dokumentem, “EuroDonbas”.
