Nasze recenzje: „Ból i blask” Almodovara na Tofifest w Toruniu

„Choć sam Almodovar tego oficjalnie nie przyznaje, „Ból i blask” można potraktować jako autobiografię, w której reżyser luźno nawiązuje do faktów z życiorysu i poprzednich filmów. Stawia też na aktorów, którzy spod jego skrzydeł przebili się do Hollywood – Penelope Cruz i Antonio Banderasa.

Na przykładzie wypalonego fizycznie i zawodowo artysty, Almodovar ze staranną narracyjną dbałością porusza w „Bólu i blasku” tematy dorastania, dzieciństwa, katolicyzmu, względności sztuki czy samotności. Przede wszystkim Hiszpan opowiada jednak o uzależniającej, ale wyzwalającej miłości do kina”- przeczytałam w  jednej z dziesiątek recenzji filmu i zdecydowałam, że „Ból i blask” na pewno  obejrzę.

Okazja nadarzyła się niespodziewanie, bo tegoroczny Tofifest zaproponował ten film jako jeden z  dzieł  wybitnych, wyróżniających  się niepokorną oryginalnością.

Z katalogiem recenzji można się zapoznać w internecie do którego  odsyłam. I bardzo zachęcam aby obejrzeć ten film,  tak zwykły jak codzienne życie.

Główną postacią  filmu  jest –  grany przez Antonio Banderasa –   Salvador Mello, znany reżyser filmowy pogrążony w artystycznym kryzysie, który  – w dzień  nękany bólem wielu fizycznych  chorób a nocą wspomnień –  większość czasu spędza w  nastrojowym  mieszkaniu w towarzystwie ulubionych obrazów.

Wypalonemu twórcy  nie pomagają już środki przeciwbólowe i antydepresanty, sięga więc po heroinę. Narkotyk uśmierza  fizyczny ból i  pozwala przenieść się do wspomnień z  okresu dzieciństwa i dorastania, oraz poskładać rozsypującą się teraźniejszość.

Antonio Banderas, hiszpański aktor pochodzący z Malagi, znany głównie  z hollywoodzkiego  filmu „Desperado” w  reżyserii Quentina Tarantino,  zagrał  w filmie Almodovara „rolę życia”  tworząc tak wielką aktorską kreację, że otrzymał za nią  Nagrodę Najlepszego Aktora na festiwalu w Cannes.

Penelope Cruz też jest świetna  w roli młodej matki Salvadora.  W jej wykonaniu pragmatyczna i konserwatywna  matka jest jednocześnie kobieco  łagodna,   kochająca i rozumiejąca utalentowanego syna, którego wychowuje w religii katolickiej.

Poza fenomenalnym aktorstwem w tym filmie o bólu  urzekły mnie jeszcze  trzy aspekty blasku:

– narracja –  jak na hiszpański klimat filmowy dość oszczędna  i emocjonalnie  wyważona,   szczególnie  w spotkaniu Salvadora z byłym kochankiem,

– kolorystyka – bogata w intensywne barwy  scenografia, podkreślająca hiszpańską kulturę i temperament,

– muzyka  autorstwa Alberto Iglesiasa –  ilustrująca poszczególne sceny w filmie, która przypomniała  mi  bardzo popularne włoskie piosenki nadawane  w  radiu mojej młodości.

„Ból i blask” to piękny i mądry film, który koniecznie trzeba obejrzeć… bo jest o nas. O wieku , miejscu w życiu, doświadczeniach, przeżyciach w codzienności, odchodzeniu bliskich i własnym przemijaniu.   O tkaniu przez każdego z nas jedynego, kolorowego kilimu z osobistych nici zdarzeń w naszym mikroświecie.

W tym w którym aktualnie żyjemy w relacji z bliskimi i dalszymi. Relacji, która jest reżyserem  filmu o nas i naszym życiu.

Lustrem,  w którym się  przeglądamy.

Halina Gumowska

Dziennikarka MYwToruniu.pl

O sobie:

Jestem humanistką. Moją życiową dewizą jest sentencja: „Nic, co ludzkie, nie jest mi obce”. Uważam, że informacja jest w cenie. Jako reporter portalu dla seniorów MYwToruniu.pl chciałabym pisać o kulturze oraz informować o wszystkim, co ważne dla naszej grupy wiekowej 60+. Pragnę, aby portal był źródłem istotnych informacji, które ułatwią nam życie i pozwolą w pełni korzystać z tego wszystkiego, co seniorom oferuje Toruń.

Emerytowana nauczycielka – pedagog, trenerka umiejętności społecznych i  rozwoju osobistego.  Autorka książek psychomotywacyjnych „Odnaleźć siebie”, „Zostań Kopernikiem” i realizatorka psychoedukacyjnych  programów  autorskich,  adresowanych do młodzieży szkolnej i  osób dorosłych z  rożnych grup zawodowych i  środowiskowych, dotyczących rozwoju ich kreatywności i uruchamiania wewnętrznego potencjału. Specjalistka w zakresie  prowadzenia szkoleń  dotyczących kreatywności, komunikacji interpersonalnej, psychomotywacji,  usprawniania pamięci i redukcji stresu