Naszym piórem: „Lokalne pradzieje w Domu Eskenów”

Powiększ rozmiar tekstu

1 lipca 2020 r. w Kulturalną Środę Seniorzy z Kamienicy Inicjatyw byli na zajęciach edukacyjnych „Lokalne pradzieje” do Domu Eskenów. Zajecia poprowadził Pan Piotr Gużyński.

Mogliśmy dotknąć pradziejów, zobaczyć prezentację dotycząca działaczy – twórców Toruńskiego Towarzystwa Naukowego. By zachęcić Czytelników do spotkania z Panem Piotrem, zbyt wiele szczegółów nie zdradzę. Powiem tylko, warto zawsze iść po nowe, po wiedzę, po przygodę, po spotkanie z interesującymi ludźmi. Ubogacamy wtedy siebie!

Mam już taką przypadłość, iż kocham czytać poezję, a potem iść jej tropem. Tak jest i tutaj w tej relacji. Pomaga mi poeta Stanisław Grochowiak wierszem Archeologia (II)

Poecie się wierzy!

Widziałem we śnie ląd archeologów,
Gdy obracając wiatrakami łopat,
Z popiołów kręcąc konopiaste bicze,
Grób otwierali jak królewski poród.

Wreszcie u głównej katakumby progu
Stanęli ufni, a gdy kurz już opadł,
Starczyć musiały za całe zdobycze
Kości świecące w pustelni otworu.

Nie po to przyszli. Ale po człowieka
Przydatki próżne, którymi obrasta
Odmienność nasza na łąkach cmentarzy,
Czy dziełem będzie, czy skargi świadectwem.

Jaką nam duszę przypiszą po wiekach,
Jaką im czułość złoży na powiekach
Architektura cmentarno graniasta
Piaskowych fortec na bezludnej plaży?

Pytam niedawny, kiedy byłem dzieckiem —

Ziemia”porasta „lasem, miastem, rzeką,” zamyka’’ w swych objęciach ciała; ślady butów zasypuje piach; staje   się grobem i sezamem, otwieranymi przez archeologów. Czasami idą pługi, ziemia zapomina smutne doświadczenia, pozwala utulać w sobie historię i jak matka kwili „śpij spokojnie, człowieku., niepotrzebnie tak obrastałeś i obrastasz w, jak pisze poeta, „przydatki próżne”.

Ale archeolodzy idą właśnie   po ślady jego bytności, po ukrytą w nich wiedzę, po zwyczaje, obrzędy, po korzenie pradziejów, nie idą „po człowieka”.

Dotykanie wytworów sprzed iluś tysięcy lat dostarcza niezwykłych emocji, jeżeli masz świadomość, kto, kiedy, po co, z czego, dlaczego wykonał ten przedmiot, to jakbyś czytał książkę o, np. Urnach twarzowych. Ludzie żyli, kochali się, pracowali, doskonalili, rozwijali, czyli,

Czyli, to było i jest!

W czasie zajęć dowiedzieliśmy się także dużo o TNT.

Towarzystwo Naukowe w Toruniu od 140 lat krzewiło naukę i kulturę, polskość, postawy patriotyczne i jak czytamy na jego stronie internetowej” służyło przede wszystkim sprawie narodowej, badając i dokumentując polskość ziemi pomorskiej.

Bardzo ciekawie opowiadał o tym Pan Piotr Gużyński jednocześnie pokazując nam, jeżeli dobrze zapamiętałam, część Kolekcji archeologicznej Muzeum Towarzystwa naukowego w Toruniu (znajdującej się) w zbiorach Muzeum Okręgowego w Toruniu. Katalog”.

W recenzji katalogu na stronie TTN    przeczytać można było, iż „prezentowanych w Katalogu jest ponad tysiąc zabytków archeologicznych datowanych od neolitu po średniowiecze. Pochodzą one z ponad 120 miejscowości zlokalizowanych głównie na terenie byłych Prus Królewskich (obecnie województwa kujawsko-pomorskie i pomorskie). Pojedyncze zabytki pochodzą z terenów województw: wielkopolskiego i warmińsko-mazurskiego, a także z Łotwy. Katalog jest bogato ilustrowany fotografiami znakomitej większości zabytków, w tym urn twarzowych będących niewątpliwie ozdobą kolekcji „.

Przepięknie wydany Katalog wraz z dedykacją P. Piotra Gużyńskiego został dumnie zaniesiony do Biblioteki Kamienicy Inicjatyw.

Oto prawie pełna nota wydawnicza.

Kolekcja archeologiczna Muzeum Towarzystwa Naukowego w zbiorach Muzeum Okręgowego w Toruniu:
Autorzy:
Muzeum Okręgowe (Toruń)., Piotr Gużyński, Ewa Bokiniec, Leszek Kucharski (archeolog), Romualda Uziembło, Beata Bielińska-Majewska

Redaktorzy

Muzeum Okręgowe (Toruń)., Piotr Gużyński

Wydawca

Muzeum Okręgowe, 2019

Zapraszam serdecznie do udziału w zajęciach edukacyjnych Lokalne pradzieje

Cz. Niemen w” Pieśni wojów’’ śpiewał:

Naszym przodkom wystarczały ryby słone i cuchnące,
My po świeże przychodzimy, w oceanie pluskające!
Ojcom naszym wystarczało, jeśli grodów dobywali,
A nas burza nie odstrasza ni szum groźny morskiej fali.
Nasi ojce na jelenie urządzali polowanie,
A my skarby i potwory łowim, skryte w oceanie!

I tak ciągle!

Lokalne Pradzieje Plus – dowiedz się wiecej o projekcie na stronie Muzeum Okręgowego

Wiesława Chmielewska

Dziennikarka MYwToruniu.pl



Urodziłam się na Mazowieckiej Równinie, a w moim oknie, jak pisał poeta,  „pole i topole”. Skończyłam jakieś szkoły (nawet wyższe), wiedziona sercem znalazłam się na pięknej ziemi mazurskiej, by ostatecznie, zupełnie niedawno, zamieszkać w Toruniu. Mam zasadę, która brzmi (słowa poety): „Nie bądź pewny, że masz czas, bo pewność niepewna”. Wiele „robiłam” w życiu dla innych, mniej dla siebie i chciałabym, by tak pozostało. Fascynuje mnie „gotyk na dotyk”, lubię ludzi, kocham najbliższych.